Ο βασικός παράγοντας για την επιτυχία στη ζωή. Mέσα από την παγκόσμια έρευνα που παρακολούθησε 1000 άτομα από τη στιγμή της γέννησής τους μέχρι τα 32ο έτος τους. Είχα μια συζήτηση με μια φίλη πριν κάποιο καιρό και μου έλεγε ότι ο γιός της διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ.
ΔΕΠΥ είναι η συντομογραφία για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.
(Δείτε αυτό το υπέροχο βίντεο, αν θέλετε να μάθετε παραπάνω γι' αυτό το θέμα).
Το παιδί είχε διάσπαση προσοχής και δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί σε αυτό που συνέβαινε στην τάξη. Επίσης, του ήταν πολύ δύσκολο να καθίσει με ηρεμία στο θρανίο του, καθώς ήθελε συνεχώς να ασχολείται με κάτι.
Η λύση ήταν να χορηγήσουν στο παιδί φαρμακευτική αγωγή, για να μπορέσει να επανέλθει η προσοχή του και η ηρεμία του, ώστε να μπορεί να αφοσιώνεται σε ένα πράγμα τη φορά και να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματά του.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, όταν άκουσα αυτή την ιστορία, ήταν:
"Πόσο να κάνει αυτό το χάπι; Γιατί θα είναι πολύ χρήσιμο να το κάνω δώρο σε εμένα και σε όλους όσους γνωρίζω".
Αυτή η περιγραφή για τη συμπεριφορά του "διαταραγμένου" παιδιού είναι η περιγραφή του σύγχρονου ανθρώπου.
Έτσι ακριβώς, περιγράφω εμένα και όλους σχεδόν τους ανθρώπους που γνωρίζω, αν με ρωτήσει κάποιος.
Άρχισα να σκέφτομαι ότι, από τη στιγμή που ξυπνάμε μέχρι τη στιγμή που θα κοιμηθούμε, ο κόσμος αυτός μας ωθεί ασταμάτητα στη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.
Όλοι πρέπει να κάνουμε κάτι συνέχεια. Να είμαστε απασχολημένοι, σε συνεχή κίνηση.
Κανείς δεν μπορεί να κάτσει ούτε για 10 λεπτά χωρίς να κάνει κάτι. Χωρίς να κοιτάξει το κινητό του ή χωρίς να σκεφτεί τι πρέπει να κάνει μετά.
Η προσοχή μας πρέπει να είναι πάντα κάπου αλλού.
Κάπου μακριά από το παρόν και την πραγματικότητα που συμβαίνει τη δεδομένη στιγμή.
> Ανοίγουμε τον υπολογιστή για να γράψουμε ένα email και καταλήγουμε να βλέπουμε βίντεο στο youtube.
> Τρώμε και διαβάζουμε ειδήσεις.
> Συζητάμε και σκεφτόμαστε το επόμενο meeting.
> Γράφουμε email και μιλάμε στο τηλέφωνο.
> Οδηγάμε και στέλνουμε μηνύματα ταυτόχρονα. Υπάρχουν γυναίκες που βάφονται ταυτόχρονα όταν οδηγούν!
> Κάνουμε διάλειμμα, για να κάνουμε τσιγάρο και να χαζέψουμε στα social media.
> Είμαστε στο μετρό και παίζουμε παιχνίδια στο κινητό μας.
> Γυρνάμε σπίτι και βλέπουμε τηλεόραση με το πιάτο στο χέρι.
> Μας τυχαίνει κάτι καλό... κάνουμε μελλοντικά σενάρια φόβου ότι θα το χάσουμε. Μας τυχαίνει κάτι κακό... κάνουμε παρελθοντικά σενάρια για το πόσο άτυχοι, απροετοίμαστοι, ανίκανοι είμαστε.
> Είμαστε σε σχέση... σκεφτόμαστε πόσο ωραία ήταν, όταν ήμασταν ελεύθεροι. Είμαστε ελεύθεροι... παραπονιόμαστε, που δεν έχουμε ένα άνθρωπο να μας νοιάζεται και να μας αγαπάει.
Αν αυτό δεν είναι πλήρης διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητας, τότε τι είναι;
Και για να γίνει ακόμα χειρότερο όλο αυτό το μοντέλο, η επιτυχία και το status έχουν συνδεθεί με το στρες, την υπερκινητικότητα και το "τρέξιμο".
"Τι κάνεις;" ρωτάς κάποιον.
"Άστα, τρέχω όλη μέρα", σου απαντάει με μια υποβόσκουσα περηφάνια για την επιτυχία του.
Δηλαδή, φανταστείτε σε αυτό το παιδί με τη διάσπαση προσοχής να του επιβραβεύουμε κάθε λεπτό αυτήν του τη συμπεριφορά.
Να θεωρείται το πετυχημένο μοντέλο συμπεριφοράς μέσα στην τάξη.
Φανταστείτε να φτιάχναμε μια τάξη ΔΕΠΥ, όπου όλα τα παιδιά θα επιβραβεύονται για τη διάσπαση της προσοχής τους και την υπερκινητικότητά τους.
Κι όμως, αυτή είναι η κοινωνία μας και οι χώροι εργασίας αυτήν τη στιγμή.
Ζούμε όλοι στον Κόσμο ΔΕΠΥ και επιβραβευόμαστε γι' αυτό κάθε στιγμή.
Δείτε αυτό το σύντομο βίντεο για να μάθετε πώς η τεχνολογία μας εκπαιδεύει συνεχώς στη διάσπαση προσοχής χωρίς τη συνειδητή συγκατάθεσή μας, σαν το σκύλο του Pavlov.
Δε ζούμε, τρέχουμε.
Δουλεύουμε πολλές ώρες αλλά δεν παράγουμε περισσότερο, απλά περνάει ο χρόνος όσο εμείς είμαστε διασπασμένοι σε δεκάδες πράγματα.
Το μυαλό μας είναι συνεχώς χαμένο και απασχολημένο σε πολλά άχρηστα πράγματα.
Ζούμε σκορπισμένοι σε χίλια κομμάτια.
Αυτό, λοιπόν, που χαρακτηρίζεται ως ΔΕΠΥ στα ιατρικά βιβλία και χρειάζεται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έχει γίνει η κανονικότητα στις ζωές μας.
Σε μια παγκόσμια έρευνα που συμμετείχαν πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο, παρακολούθησαν 1000 παιδιά από τη στιγμή που γεννήθηκαν μέχρι το 32 έτος της ηλικίας τους.
Στόχος τους ήταν να ανακαλύψουν ποιος είναι ο παράγοντας, που καθορίζει την επιτυχία ή όχι στη ζωή τους.
Το συμπέρασμα:
Ο παράγοντας που καθόρισε την επιτυχία στη ζωή τους:
1. Δεν ήταν η γλώσσα ή η καταγωγή τους.
2. Δεν ήταν η γειτονιά που μεγάλωσαν ή πόσα λεφτά είχαν οι γονείς τους.
3. Δεν ήταν οι καλοί βαθμοί που είχαν στο σχολείο ή το πανεπιστήμιο.
4. Δεν ήταν το IQ τους.
Μπορείς να μαντέψεις ποιος ήταν αυτός ο παράγοντας; Ήταν o αυτοέλεγχος (self-control).
Κατά την παραπάνω έρευνα, όσοι είχαν επιτυχία στη ζωή τους, σταθερή καριέρα, οικονομική ευημερία, υγιείς κοινωνικές σχέσεις και οικογενειακή κατάσταση, αλλά και καλύτερη υγεία ήταν αυτοί, που είχαν:
1. την ικανότητα της συγκέντρωσης,
2. την ικανότητα να εστιάζουν και να ελέγχουν την προσοχή τους,
3. συναισθηματική ισορροπία,
Ήταν, δηλαδή, αυτοί που ζούσαν με μεγαλύτερη ενσυνειδητότητα. (mindfulness).
Τα γραφήματα από την έρευνα είναι ξεκάθαρα.
Όσο μεγαλύτερη η ικανότητα αυτοελέγχου (άξονας χ), τόσο μεγαλύτερο κοινωνικό-οικονομικό status, οικονομική ευμάρεια και εισόδημα (άξονας ψ).
Όσο μικρότερη η ικανότητα αυτοελέγχου, τόσο αυξάνονται τα προβλήματα υγείας, οι οικονομικές δυσκολίες και η χρήση ουσιών.
Γιατί, λοιπόν, ζούμε σε έναν κόσμο, που μας ωθεί στο ακριβώς αντίθετο από τον αυτοέλεγχο;
Είναι σημαντικό να πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας πίσω.
Αν, λοιπόν, ο αυτοέλεγχος είναι ο βασικός παράγοντας επιτυχίας σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο το mindfulness (που καλλιεργεί πάνω από όλα τον αυτοέλεγχο) να μπει στις ζωές μας.
Στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, στην υγεία και την εργασία.
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν βλέπουμε τολμηρά προγράμματα, όπως αυτό που ξεκίνησε στην Αγγλία όπου πλέον το mindfulness θα διδάσκεται ως κανονικό μάθημα στα σχολεία!
Και θλίβομαι ιδιαίτερα, που στη χώρα μας ακόμα προβάλλουμε την "παπαγαλία" ως αριστεία, την πολυπλοκότητα ως ουσία και την εξάντληση σε ασκήσεις και πολλά μαθήματα ως παιδεία.
Θέλουμε, λοιπόν, επιτυχία, οικονομική άνεση και σχέσεις αγάπης στη ζωή μας; Τότε, πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά μας στον θόρυβο και τις άχρηστες αποσπάσεις της προσοχής.
Να συγκεντρωθούμε σε ό,τι είναι σημαντικό στη ζωή μας.
Να έχουμε αυτοέλεγχο στη ζωή μας. 1. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ Χωρίς αυτοέλεγχο στα οικονομικά μας, έχουμε αλόγιστη σπατάλη, καμία αποταμίευση και κακό προγραμματισμό για το μέλλον.
2. ΕΡΓΑΣΙΑ Χωρίς αυτοέλεγχο στην εργασία μας, αφηνόμαστε σε δουλειές που δε μας εξελίσσουν και δεν έχουν προοπτική.
3. ΣΧΕΣΕΙΣ Χωρίς αυτοέλεγχο στις σχέσεις μας, δε δίνουμε χρόνο να ακούσουμε και να εκφραστούμε με αγάπη και κατανόηση.
4. ΥΓΕΙΑ Χωρίς αυτοέλεγχο στην υγεία μας, επιτρέπουμε σε κακές συνήθειες να γίνουν πρωταγωνιστές στην καθημερινότητά μας με τεράστιο κόστος για την ψυχική και σωματική υγεία μας.
Αυτός ο κόσμος μάς θέλει σκορπισμένους από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Είναι σημαντικό, λοιπόν, να αναπτύξουμε συνειδητά την τέχνη της προσοχής και της εστίασης στη ζωή μας.
1ο Βήμα για τον Αυτοέλεγχο:
Κάνε καθημερινές ασκήσεις Mindfulness, έστω και για 10 λεπτά και θα δεις την προσοχή και την εστίαση σου, συναισθηματικά αλλά και πρακτικά, να εκτοξεύονται.
Αυτό, όμως, από μόνο του δεν είναι αρκετό για να δημιουργήσεις τις συνθήκες επιτυχίας για τη ζωή σου.
2ο Βήμα για τον Αυτοέλεγχο:
Θα χρειαστεί ως δεύτερο βήμα να δημιουργήσεις γύρω σου ένα περιβάλλον προστατευμένο από περισπάσεις, που δημιουργούνται από στρεσογόνες καταστάσεις αλλά και ανθρώπους "βαμπίρ".
Μπορείς να βρεις όλα τα πρακτικά εργαλεία για το πώς να χτίσεις αυτό το περιβάλλον γύρω σου στο Πρόγραμμα μας "10Χ την Παραγωγικότητά σου", που υπάρχει στην εφαρμογή μας Mindfulness Greece. Κατέβασε την Εφαρμογή μας από το Google Play ή το App Store και ξεκίνησε Δωρεάν με τις πρώτες ασκήσεις Mindfulness!
Κάνε εγγραφή εδώ για να λαμβάνεις το Newsletter στο email σου!
